Home ->Dictionaries ->Dutch/German ->Translate timide

Translate timide from Dutch to German

Summary

Dutch to German: more detail...

timide:
- schüchtern; verlegen; verschämt; befangen; scheu; zaghaft
Wiktionary:
- timide → verlegen, schüchtern, scheu, keusch, verschämt, furchtsam, bang, zaghaft

Dutch

Detailed Translations for timide from Dutch to German

timide:

timide adj

timide (verlegen; schuchter; bedeesd; beschroomd; bleu; schroomvallig)
schüchtern; verlegen; verschämt; befangen; scheu; zaghaft
- schüchtern adj
- verlegen adj
- verschämt adj
- befangen adj
- scheu adj
- zaghaft adj

Translation Matrix for timide:

Verb	Related Translations	Other Translations
verlegen		disloqueren; neerleggen; onderuit halen; opschorten; opschuiven; plaats maken; rekken; roeren; uitstellen; verleggen; verplaatsen; verschikken; verschuiven; vertragen; vervoeren; verzetten; voor zich uitschuiven; wegmaken; zoek maken; zoekmaken
Modifier	Related Translations	Other Translations
befangen	bedeesd; beschroomd; bleu; schroomvallig; schuchter; timide; verlegen	bevangen; bevooroordeeld; geremd; ingehouden; kopschuw; schuw
scheu	bedeesd; beschroomd; bleu; schroomvallig; schuchter; timide; verlegen	angstig; bang; bevreesd; in angst; kopschuw; schuw; verschrikt; vreesachtig
schüchtern	bedeesd; beschroomd; bleu; schroomvallig; schuchter; timide; verlegen	geremd; ingehouden; kopschuw; schuw
verlegen	bedeesd; beschroomd; bleu; schroomvallig; schuchter; timide; verlegen	geremd; ingehouden; kopschuw; schuw
verschämt	bedeesd; beschroomd; bleu; schroomvallig; schuchter; timide; verlegen	beschaamd
zaghaft	bedeesd; beschroomd; bleu; schroomvallig; schuchter; timide; verlegen

Wiktionary Translations for timide:

Cross Translation:

From	To	Via
• timide	→ verlegen; schüchtern; scheu	↔ bashful — inclined to avoid notice
• timide	→ keusch; verlegen	↔ coy — bashful, shy
• timide	→ verschämt	↔ coy — archaic: quiet, reserved, modest
• timide	→ schüchtern; scheu	↔ shy — easily frightened
• timide	→ furchtsam	↔ timid — lacking in courage or confidence
• timide	→ bang; zaghaft; schüchtern	↔ timide — Qui est craintif, qui manquer de hardiesse, d’assurance.