Dutch

Detailed Translations for wankelend from Dutch to French

wankelend:


Translation Matrix for wankelend:

NounRelated TranslationsOther Translations
indécis wankelmoedige; weifelaar
ModifierRelated TranslationsOther Translations
bancal los; onvast; rank; wankel; wankelbaar; wankelend krombenig
chancelant los; onvast; rank; wankel; wankelbaar; wankelend fluctuerend; gammel; geestelijk onstabiel; heen en weer bewegend; krakkemikkig; labiel; schommelend; waggelend; wankel; wiebelend; zwak
d'une façon incertaine los; onvast; rank; wankel; wankelbaar; wankelend
incertain los; onvast; rank; wankel; wankelbaar; wankelend aarzelend; besluiteloos; delicaat; discutabel; gevaarlijk; gewaagd; hachelijk; halfslachtig; inconsistent; kritiek; lastig; netelig; niet zeker; ongewis; onstandvastig; onvast; penibel; precair; schoorvoetend; twijfelachtig; twijfelmoedig; variabel; variërend; veranderlijk; wankelmoedig; weifelachtig; weifelend
indécis los; onvast; rank; wankel; wankelbaar; wankelend aarzelend; besluiteloos; halfslachtig; inconsistent; onbepaald; onbeslist; onstandvastig; onuitgemaakt; schoorvoetend; twijfelmoedig; veranderlijk; wankelmoedig; weifelachtig; weifelend
précaire los; onvast; rank; wankel; wankelbaar; wankelend delicaat; dreigend; eng; gevaarlijk; gewaagd; hachelijk; kritiek; lastig; netelig; penibel; precair
vacillant los; onvast; rank; wankel; wankelbaar; wankelend fluctuerend; geestelijk onstabiel; halfslachtig; heen en weer bewegend; labiel; onstandvastig; schommelend; twijfelmoedig; waggelend; wankelmoedig; wiebelend; wiebelig

wankelend form of wankelen:

wankelen verb (wankel, wankelt, wankelde, wankelden, gewankeld)

  1. wankelen
    chanceler; vaciller; osciller; balancer
    • chanceler verb (chancelle, chancelles, chancelons, chancelez, )
    • vaciller verb (vacille, vacilles, vacillons, vacillez, )
    • osciller verb (oscille, oscilles, oscillons, oscillez, )
    • balancer verb (balance, balances, balançons, balancez, )

Conjugations for wankelen:

o.t.t.
  1. wankel
  2. wankelt
  3. wankelt
  4. wankelen
  5. wankelen
  6. wankelen
o.v.t.
  1. wankelde
  2. wankelde
  3. wankelde
  4. wankelden
  5. wankelden
  6. wankelden
v.t.t.
  1. heb gewankeld
  2. hebt gewankeld
  3. heeft gewankeld
  4. hebben gewankeld
  5. hebben gewankeld
  6. hebben gewankeld
v.v.t.
  1. had gewankeld
  2. had gewankeld
  3. had gewankeld
  4. hadden gewankeld
  5. hadden gewankeld
  6. hadden gewankeld
o.t.t.t.
  1. zal wankelen
  2. zult wankelen
  3. zal wankelen
  4. zullen wankelen
  5. zullen wankelen
  6. zullen wankelen
o.v.t.t.
  1. zou wankelen
  2. zou wankelen
  3. zou wankelen
  4. zouden wankelen
  5. zouden wankelen
  6. zouden wankelen
diversen
  1. wankel!
  2. wankelt!
  3. gewankeld
  4. wankelend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

Translation Matrix for wankelen:

VerbRelated TranslationsOther Translations
balancer wankelen aan de zwerf zijn; aarzelen; balanceren; deinen; golven; heen en weer zwaaien; in evenwicht brengen; rondzwerven; schommelen; slingeren; twijfelen; uitbalanceren; weifelen; wiebelen; wiegelen; wiegen; zwaaien; zwenken; zwerven; zwiepen
chanceler wankelen deinen; golven; heen en weer zwaaien; schommelen; slingeren; waggelen; wiegelen; wiegen; zwaaien; zwenken
osciller wankelen bengelen; deinen; flakkeren; flikkeren; fluctueren; golven; heen en weer zwaaien; oscilleren; schommelen; slingeren; variëren; vlammen; wiebelen; wiegelen; wiegen; wriggelen; wrikken; zwaaien; zwenken
vaciller wankelen deinen; flakkeren; flikkeren; fluctueren; golven; heen en weer zwaaien; schommelen; slingeren; variëren; vlammen; wiegelen; wiegen; zwaaien; zwenken

Wiktionary Translations for wankelen:

wankelen
Cross Translation:
FromToVia
wankelen tituber stagger — to walk in an awkward, drunken fashion
wankelen basculer; tituber; branler teeter — tilt back and forth on an edge
wankelen vaciller vacillate — to sway unsteadily from one side to the other
wankelen osciller; branler; vaciller wobble — move with an uneven or rocking motion
wankelen chanceler; flageoler; vaciller; rouler wanken — (intransitiv): hin und her neigen, in der Gefahr zu kippen